Μια υπέροχη ιστορία που ξεχειλίζει από αγάπη...Ο Μίχος ο τσαγκάρης ζούσε εδώ και πολλά χρόνια σε ένα μικρό σπίτι, σε ένα ακόμα πιο μικρό χωριό, σε μια ακόμα πιο μικρή πολιτεία. Το τσαγκαράδικό του ήταν στο υπόγειο του σπιτιού του, και το σπιτικό του ήταν στην άκρη του μικρού αυτού χωριού.Έτσι, όποιος έμπαινε ή έβγαινε από το χωριό, έκανε και μια μικρή στάση στο τσαγκαράδικο του κυρ Μίχου να γυαλίσει τα παπούτσια του, να αλλάξει τις σόλες ή να φτιάξει τα τακούνια του.Ο κυρ Μίχος ξύπναγε κάθε τσαγκαροδευτέρα από νωρίς το πρωί και περίμενε με λαχτάρα το φορτηγό που θα του έφερνε το νέο του εμπόρευμα. Όμορφα δέρματα, λαστιχένιες σόλες, ξεχωριστά βερνίκια και λοιπά.Σαν του ανακοίνωσε η γυναίκα του η Ανθούλα πως σύντομα θα γίνει πατέρας και μάλιστα ότι πιστεύει πως το παιδί θα είναι αγόρι, η πρώτη εικόνα που πέρασε από το μυαλό του Μίχου του τσαγκάρη ήταν, αντί για το πρόσωπο του μωρού, ένα ζευγάρι δερμάτινα παπούτσια.Εκείνο...
